06
październik
Badanie dotyczące unijnego wykazu surowców krytycznych (2020). Raport końcowy.
Badanie dotyczące unijnego wykazu surowców krytycznych (2020). Raport końcowy – Study on the EU’s list of critical raw materials (2020). Executive summary
Dokument został przygotowany przez Komisję Europejską.
W 2008 r. Komisja Europejska rozpoczęła Inicjatywę na rzecz surowców. Jednym z priorytetowych działań w ramach Inicjatywy na rzecz surowców było utworzenie wykazu surowców krytycznych na poziomie UE. Pierwszy taki wykaz opublikowano w 2011 r. i aktualizowano go co trzy lata, aby regularnie dokonywać oceny krytyczności surowców dla UE. Za surowce krytyczne uznaje się surowce, które mają dla UE duże znaczenie gospodarcze, a jednocześnie w przypadku których istnieje duże ryzyko niedoboru. Niniejsze badanie stanowi czwartą ocenę techniczną surowców krytycznych dla UE w oparciu o metodykę opracowaną przez Komisję Europejską w 2017 r. we współpracy z grupą roboczą ad hoc ds. określania surowców krytycznych (AHWG)5. W ramach pierwszej oceny (w 2011 r.) jako surowce krytyczne określono 14 surowców spośród 41 kandydujących surowców nieenergetycznych i nierolnych. W ramach oceny w 2014 r. spośród 54 kandydujących surowców jako krytyczne określono 20. W 2017 r. spośród 78 kandydujących surowców jako krytyczne określono 27.
W nowej strategii przemysłowej UE odniesiono się do wyzwania, jakim jest bezpieczeństwo i zrównoważoność, oraz wezwano do opracowania Planu działania w sprawie surowców krytycznych oraz do zawierania sojuszy sektorów przemysłu w zakresie surowców. Stanowi to kontynuację prac Komisji na rzecz rozwiązania budzącego coraz większy niepokój problemu zabezpieczenia cennych surowców dla unijnej gospodarki. W ramach Inicjatywy na rzecz surowców Komisji Europejskiej realizowana jest strategia dywersyfikacji dotycząca zabezpieczenia surowców nieenergetycznych dla przemysłowych łańcuchów wartości UE oraz na rzecz dobrostanu społecznego. Dywersyfikacja dostaw dotyczy ograniczenia zależności we wszystkich wymiarach – poprzez pozyskiwanie surowców pierwotnych z UE i państw trzecich, zwiększenie zaopatrzenia w surowce wtórne dzięki zasobooszczędności i obiegowi zamkniętemu oraz znalezienie materiałów alternatywnych dla rzadkich surowców.
Presja na zasoby będzie wzrastać – ze względu na zwiększającą się populację na świecie, uprzemysłowienie, cyfryzację, rosnący popyt ze strony krajów rozwijających się oraz przejście na neutralność klimatyczną, w ramach której metale, minerały i materiały biotyczne wykorzystuje się w technologiach i produktach niskoemisyjnych. OECD prognozuje, że światowy popyt na materiały wzrośnie ponad dwukrotnie z 79 mld ton obecnie do 167 mld ton w 2060 r.
W najbliższym dziesięcioleciu światowa konkurencja w zakresie zasobów stanie się zaciekła. Zależność od surowców krytycznych może wkrótce zastąpić obecną zależność od ropy naftowej. W komunikacie w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu przyjętym w dniu 11 grudnia 2019 r. dostęp do zasobów uznano za strategiczną kwestię bezpieczeństwa służącą zrealizowaniu przewidzianej w nim ambicji osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. i zwiększaniu naszych ambitnych celów klimatycznych na 2030 r. Bezpieczna i zrównoważona dostawa zarówno surowców pierwotnych, jak i wtórnych, w szczególności surowców krytycznych, na potrzeby podstawowych technologii i sektorów strategicznych, takich jak energia ze źródeł odnawialnych, elektromobilność, sektor cyfrowy, sektor związany z przestrzenią kosmiczną i sektor obrony, jest jednym z warunków osiągnięcia tej neutralności klimatycznej.
Więcej informacji pod linkiem..
Źródło: Komisja Europejska DG GROW, JRC, Urząd Publikacji Unii Europejskiej
Najnowsze wpisy