Dywidenda Europy w wysokości dwóch bilionów euro: Zarys kosztów braku działań na poziomie europejskim, 2019–2024 (Najnowsze wydanie) – Europe’s two trillion euro dividend: Mapping the cost of non-Europe, 2019-24 (Latest edition)

Wspólne działania podejmowane przez Unię Europejską mogą przynieść obywatelom istotne korzyści ekonomiczne. Na przykład istniejący jednolity rynek, tworzony od kilku dziesięcioleci, już zwiększył rozwój europejskiej gospodarki (UE-28) o ponad pięć procent, oferując szerszy wybór konsumentom i większe korzyści skali producentom, a tym samym pobudzając handel, inwestycje i zatrudnienie. W wielu obszarach polityki – od transportu po badania naukowe, od gospodarki cyfrowej po wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne – możliwe byłoby pogłębienie istniejących wspólnych działań lub podjęcie nowych w sposób, który generowałby pozytywne gospodarcze skutki uboczne.

Dziesięć ogólnych klastrów polityki, w których wspólne działania na większą skalę mogą pobudzić europejską gospodarkę – dając dodatkową kwotę 2 213 mld EUR – wymieniono poniżej i zaprezentowano w formie graficznej na mapie kosztów braku działań na poziomie europejskim zamieszczonej na następnej stronie:
• klasyczny jednolity rynek (713 mld EUR)
• gospodarka cyfrowa (178 mld EUR)
• unia gospodarcza i walutowa (UGW) (322 mld EUR)
• środowisko, energia i badania naukowe (502 mld EUR)
• transport i turystyka (51 mld EUR)
• Europa socjalna, zatrudnienie i zdrowie (142 mld EUR)
• Europa obywateli (58 mld EUR)
• wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne – migracja i granice (55 mld EUR)
• wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne – bezpieczeństwo i prawa podstawowe (125 mld EUR)
• polityka zewnętrzna UE (67 mld EUR).

Niniejszy wyciąg pochodzi ze studium stanowiącego efekt trwającego nadal długoterminowego projektu, będącego próbą określenia i przeanalizowania kosztów braku działań na poziomie europejskim w określonych dziedzinach polityki. Koncepcja kosztów braku działań na poziomie europejskim, zapoczątkowana przez Parlament Europejski w latach 80. XX wieku, została zastosowana w celu określenia potencjalnego przyrostu wydajności w dzisiejszej gospodarce europejskiej w wyniku realizacji szeregu politycznych inicjatyw, za którymi opowiedział się w ostatnim czasie Parlament Europejski, począwszy od pogłębionego i rozszerzonego jednolitego rynku cyfrowego po bardziej systematyczną koordynację krajowych i europejskich strategii na rzecz obrony lub wzmocnioną współpracę w celu zwalczania unikania opodatkowania przez przedsiębiorstwa. Miarą korzyści jest przede wszystkim dodatkowy osiągnięty PKB lub bardziej racjonalne wykorzystanie zasobów publicznych.

Z najnowszej analizy wynika, że europejska gospodarka (UE-28) mogłaby osiągnąć potencjalne korzyści w wysokości 2 200 mld EUR, gdyby instytucje Unii przyjęły strategie polityczne, za którym Parlament opowiada się w szeregu szczegółowych obszarów, a następnie w pełni wdrożyły je w dziesięcioletnim okresie od 2019 r. do 2029 r. Kwota ta stanowiłaby w istocie „dywidendę w wysokości dwóch bilionów euro”, odzwierciedlającą wzrost całkowitego unijnego PKB (który w 2017 r. wyniósł 15,3 bln EUR) o około 14 procent. Niniejsze studium ma w zamierzeniu wnieść wkład w trwającą dyskusję na temat priorytetów politycznych Unii Europejskiej na kolejny pięcioletni cykl instytucjonalny, przypadający na lata 2019–2024.

Źródło: Dyrekcja Generalna ds. Analiz Parlamentarnych, Biuro Analiz Parlamentu Europejskiego (Parlament Europejski), Urząd Publikacji Unii Europejskiej