W dniach 25-26 maja odbyły się warsztaty online projektu MIREU: Funding Tomorrow’s Raw Materials Sector; dzień 1: Smart Funding for Regions, dzień 2: Stimulate Mining for the Benefit of Regions. Spotkania miały na celu analizę działań legislacyjnych oraz programów finansowych UE dedykowanych dla przemysłu surowcowego.

Podczas pierwszego dnia podsumowano projekty europejskie z ostatnich okresów programowania oraz wskazano dobre praktyki dla rozwoju sektora wydobywczego i metalurgicznego, jako element wspierania przemysłu w regionie. Programy wraz z wyszczególnieniem lat realizacji (źródło: Komisja Europejska);

• Materials Systems Analysis (MSA) (DG GROW study, 2014-2015)
• Minerals4EU (FP7, 2013-2015) + GEO-ERA (H2020, 2017-2022)
• ProSUM (H2020, 2015-2017)
• SmartGround (H2020, 2015-2018)
• MICA (H2020, 2015-2018)
• CRM study (DG GROW, 2017)
• SCRREEN expert network(H2020, 2016-2019)
• ORAMA (H2020, 2017-2019)
• Minventory (DG GROW study, 2013-2015)
• MINEA (COST action)
• MinFuture – Global material flows and demand-supply forecasting for mineral strategies
• FORAM – Towards a World Forum on Raw Materials
• STRADE – Strategic Dialogue on Sustainable Raw Materials for Europe
• INTRAW – International cooperation on Raw materials
• Intermin – International network of raw materials training centres
• Responsible sourcing of raw materials in global value chains (call in 2019)
• MIN-GUIDE (2016-2018) developing a “Minerals Policy Guide”
• MINLEX study (2017) – Legal framework and permitting procedures in the NEEI in EU28 MS
• Report “Evaluation and Exchange of Good Practice for the Sustainable Supply of Raw Materials” (2014)
• MIREU – EU network of mining and metallurgy regions (2017-2020)
• REMIX – Smart and Green Mining Regions of EU (2017+)
• MINATURA2020 (2015-2017) to develop a concept and methodology for the definition and subsequent protection of “mineral deposits of public importance”
• MINELAND (2017-2019) Mineral resources in sustainable land-use planning

Wnioski:

• Istnieje wiele instrumentów finansowania dostępnych dla sektora surowców, zwłaszcza w zakresie badań, rozwoju i innowacji, ale kluczem do jak najlepszego ich wykorzystania jest dobra współpraca regionalna, sprawna komunikacja i przemyślane strategiczne podejście do współpracy międzyregionalnej.
• Regiony górnicze o wspólnych interesach powinny budować partnerstwa, aby rozwijać sprawy na szczeblu UE.
• Obowiązkiem interesariuszy i ich organizacji jest aktywne działanie i zabezpieczanie interesów w momencie kształtowania strategii rozwoju w regionach, a potem na szczeblu UE. Zaangażowanie w sieci, grupy robocze i projekty na poziomie lokalnym, regionalnym i europejskim ma kluczowe znaczenie.

Podczas drugiego dnia prezentowano punkt widzenia inwestorów z sektora surowców.

Konkluzje:

• Kryzys Covid-19 pokazał, że Europa nie może ograniczać się do eksportu surowców z odległych części świata. Nie możemy już polegać na globalnych łańcuchach dostaw, zamiast tego musimy pracować nad tym, jak wykorzystać własne zasoby. Wpływ Covid-19 na łańcuchy dostaw we wszystkich branżach stwarza nowe możliwości również dla sektora wydobywczego.
• „Sektor wydobywczy odgrywa kluczową rolę w czystym rozwoju Europy“ – rynek akumulatorów do samochodów elektrycznych szacuje się na 50 miliardów euro w samej Europie. Potrzebujemy wydobycia surowców pierwotnych i ponownego zbadania potencjału geologicznego UE. Recykling musi być rozwijany, ale sam nie wystarczy do zaspokojenia potrzeb.
• Ważna jest zmiana tradycyjnego podejścia postrzegania górnictwa w kierunku nowoczesnego przemysłu wysokich technologii, co ma zachęcić młodych ludzi do rozwoju zawodowego w dziedzinie górnictwa i geologii. Społeczeństwu europejskiemu brakuje świadomości w zakresie znaczenia surowców.
• Ekolodzy mają silny wpływ na decyzje inwestycyjne, utrudniając poszukiwanie i wydobycie surowców, wpływając na dyskusję na temat społecznej akceptacji górnictwa oraz jej kształt w UE.
• W skali globalnej zasoby europejskie nie są konkurencyjne w porównaniu z inwestycjami zagranicznymi w wyniku rygorystycznego prawa i brak instrumentów finansowych.